مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

با هدف مطالعه اثر زمان بر توزيع گونه هاي نيکل و کادميم در محلول، آزمايشي با دو خاك متفاوت به لحاظ مقدار آهك (4 و 30 درصد) و دو سطح نيكل (0 و 100 ميلي گرم بر کيلو گرم) و دو سطح کادميم (0 و 25 ميلي گرم بر کيلو گرم) و ماده آلي لجن فاضلاب در دو سطح (S0=0 و S1=50 تن در هکتار) در سه زمان (0، 30، 60 روز) در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تکرار در آزمايشگاه انجام گرفت. در نهايت عصاره گيري با آب مقطر انجام و عصاره ها از كاغذ صافي عبور داده شد و در 12000 دور و به مدت 8 دقيقه سانتريفيوژ شدند. pH، EC، غلظت کاتيونها، آنيونها، کربن آلي محلول، نيكل و كادميم در آن اندازه گيري شده و درصد كادميم و نيكل آزاد، پيوند يافته با ماده آلي و شکلهاي معدني به وسيله مدل MINTEQA2 (1) تعيين شد. نتايج نشان دادند كه مقادير نيكل و كادميم محلول به طور معني داري با گذشت زمان كاهش يافت. نيکل و کادميم پيوند يافته با ماده آلي محلول درصد ناچيزي از گونه ها را تشکيل داد ولي با اين وجود روند افزايش و کاهش درصد اين گونه ها با روند نمودار کربن آلي محلول هم خواني داشت. نيكل و كادميم آزاد با گذشت زمان از شروع آزمايش کاهش يافتند. بلافاصله پس از افزودن نيكل به خاك بخش عمده اي از اين فلز وارد بخش كربناتي شد، به طوري كه در اكثر تيمارها و در تمامي زمانها در حدود 90 درصد از نيكل خاك به فرم كربناتي مشاهده شد و تا آخر آزمايش نيز اين نسبت را حفظ كرد. در مورد كادميم هم فاز كربناتي از ابتدا در حدود 40% از کل گونه ها را شامل شد، و با گذشت زمان افزايش يافته و سهم غالب را به خود اختصاص داد. بنابراين به نظر مي آيد كه كه كربنات كلسيم نقش كليدي در توزيع گونه هاي محلول فلزات سنگين در خاك هاي آهكي و با گذشت زمان ايفا نمايد.