مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

تکنولوژي مبتني بر بيولوژي، به ويژه زماني که در زمينه کشاورزي، صنايع غذايي و پزشکي استفاده مي شود، بيوتکنولوژي يا زيست فناوري ناميده مي شود. يکي از تعاريف جامع اين علم عبارت است از: مجموعه اي از فنون و روش ها که در آن از موجودات زنده يا بخشي از آنها در فرايندهاي توليد، تغيير و بهينه سازي و يا به منظور استفاده هاي ويژه از گياهان و جانوران به کار مي رود. تعاريف اين علم بر اساس نوع استفاده آن مي باشد. يکي از شاخه هاي زيست فناوري، زيست فناوري کشاورزي مي باشد که در فرايندهاي کشاورزي کاربرد دارد. براي مثال با استفاده از اين تکنولوژي مي توان گياهان ترانسژنيک سازگار با شرايط محيطي ويژه اي را ايجاد نمود. کاربردهاي زيست فناوري در کشاورزي بسيار فراوان است. يکي از اين کاربردها، افزايش بازده محصولات است. با استفاده از زيست فناوري مدرن مي توان يک يا دو ژن را به واريته ها، جهت ايجاد يک خصوصيت جديد به منظور افزايش بازده آنها انتقال داد. مقاومت در برابر تنش هاي محيطي از دغدغه هاي مهم زيست فناوران (بيوتکنولوژيست ها) است. گياهان ژن هايي دارند که آنها را قادر مي سازد در برابر تنش هاي زنده و غيرزنده از خود مقاومت نشان دهند. براي مثال، شوري و خشکي دو عامل محدود کننده بسيار مهم در توليدات کشاورزي مي باشند. زيست فناوران به دنبال گياهان مقاوم در برابر چنين تنش هايي هستند تا به اين وسيله بتوانند با کشف و انتقال ژن هاي اين گياهان به ساير گياهان در آنها مقاومت ايجاد کنند. افزايش کيفيت محصولات خوراکي از کاربردهاي ديگر اين علم است. پروتين در غذاها باعث افزايش کيفيت غذايي مي شود. با اننقال پروتئين هاي حبوبات و غلات و ايجاد اسيد آمينه ها مي توان رژيم غذايي بسيار مناسب براي انسان ها ايجاد نمود. کاهش استفاده از علفکش ها و ساير مواد شيميايي از زمينه هاي کاربردي ديگر اين علم است. بيشتر کاربردهاي تجاري زيست فناوري در کشاورزي در زمينه کاهش وابستگي کشاورزان به مواد شيميايي است. از يافته هاي اخير توليد محصولات گياهي با ويژگي درماني يا پيشگيري است. در اين راستا، دانشمندان توانسته اند با استفاده از تغييرات ژنتيکي موز و گوجه فرنگي حاوي واکسن هاي خوراکي ايجاد نمايند.