مقالات راهکارهاي توسعه از ديدگاه جغرافيا

ايران عرصه بي نظيري از تنوع اقليمي مي باشد كه از اقليم بيابان بسيار خشك تا اقليم مديترانه اي، سرد كوهستاني و مرطوب را مي توان در آن مشاهده كرد. اين شرايط اقليمي با تاثير شرليط فرهنگ و آداب و رسوم برخي الگوهاي مختلفي از سازگاري انسان با محيط را رقم زده است. بطوري كه الگوهاي معماري و سبك معيشتي متعدد و متنوع و بعضا بي بديل يكي از مشخصه هاي بارز اين سرزمين مي باشد. در بين معماريهاي همساز با اقليم در مناطق مختلف ايران شايد الگوي ماسوله نمونه تيپيك بي نظيري باشد. كه در دنيا نظير آن را بندرت مي توان يافت. اين روستا- شهر در شمال ايران و در استان گيلان واقع است.
شهرك توريستي- تاريخي ماسوله در غرب شهرستان فومن و منتهي اليه جنوب غربي استان گيلان و در تقاطع سه استان گيلان، مازندران، زنجان و اردبيل واقع است. موقعيت اين شهرك طوري است كه از سه طرف شمال و جنوب و مغرب به كوه وصل مي شود و فقط از طرف مشرق به جلگه فومنات كشيده شده است. ارتفاع شهرك ماسوله از سطح دريا حدود 1050 متر مي باشد. وضعيت اين شهرك بصورتي است كه از كنار رودخانه ماسوله بصورت پلكاني به طرف شمال كشيده شده است و خانه هاي فوقاني مشرف بر خانه هاي تحتاني است. خانه هاي ماسوله مستقل، بهم پيوسته اند. با سقفهاي خوابيده در يكديگر يك مجتمع مسكوني بزرگ و هم آهنگي را تشكيل مي دهند.
شهرك ماسوله از نظر آب و هوايي داراي آب و هواي كوهستاني و مرطوب مي باشد و جزء منطقه خزري مي باشد. رودخانه ماسوله از كنار شهرك ماسوله مي گذرد.
هدف اين مقاله بررسي شرايط اقليمي موثر بر تيپ معماري و بررسي عناصر معماري شكل گرفته تحت تاثير شرايط ريز اقليمي (ميكروكليها) در اين پهنه مي باشد.