مقالات راهکارهاي توسعه از ديدگاه جغرافيا

پوشش گياهي اعم از جنگل و مرتع از گذشته تا حال از اهميت زيادي در حفاظت از منابع آب و خاك و تامين قسمتي از نيازهاي بشري برخوردار مي باشند.
با توجه به موقعيت جغرافيايي ايران و واقع شدن در عرض 44-25 درجه شمالي كه تعيين كننده نوع اقليم و آشكار شدن فقر در پوشش گياهي كشور است، حفظ و حراست و استفاده بهينه از اين منابع توسط گروههاي انساني معقول به نظر مي رسد.
بررسي ها نشان مي دهد كه در چند دهه اخير استفاده از منابع جنگلي به شدت افزايش يافته است به گونه اي كه در جنگلهاي شمال كشور كه قادر به توليد صنعتي چوب مي باشند به دليل بهره برداري بي رويه اين توانايي توليد به ميزان طبيعي آن كاهش يافته است.
در اين بين برنامه ريزان و پژوهشگران با جستجو براي پيدا كردن راه توقف و يا كند كردن بهره برداري غير اصولي منابع جنگلي در جهت بازدهي اقتصادي جنگل و ايجاد صنايع كوچك و بزرگ و فراهم آوردن فرصت هاي اشتغال و افزايش توليد و درآمد در راستاي توسعه روستايي جنگل نشينان ساكن داخل و حاشيه جنگل در انديشه و تلاش مي باشند.