مقالات راهکارهاي توسعه از ديدگاه جغرافيا

پس از فروپاشي كشور شوروي شهرستان آستارا موقعيت نسبي ويژه اي پيدا كرد كه منجر به روابط اقتصادي و اجتماعي دو كشور ايران با آذربايجان از طريق مرز زميني آستارا شد. اين شهرستان كه از يك اقتصاد سنتي متكي بر كشاورزي و دامداري استوار بود، سريعا نقش تجاري و بازرگاني به خود گرفته و با افزايش جمعيت و جذب مهاجران و به تبع آن ايجاد اشتغال به توسعه فضايي خود دست زد. اگر چه گسترش بازارچه هاي اين شهر سبب افزايش اشتغال و درآمد در مقياس محلي شده است اما با واردات چمداني در سطح ملي قدرت رقابت از توليد كنندگان سلب شده و تا حدي اشتغال محلي با اشتغال ملي مغايرت دارد. از سوي ديگر اين شهرستان رشد و توسعه خود را به تصميمات ملي و بيروني گره زده و با كاهش شاغلان كشاورزي شايد نتواند در آينده توسعه خود را بر اساس عوامل بيروني مستمر و پايدار كند.