مقالات روانشناسی

هدف از اين پژوهش، بررسي نوع حساسيت دبيران مقطع راهنمايي در مورد بي انضباطي هاي کلاسي دانش آموزان بوده، كه به روش تحقيق توصيفي – پيمايش انجام گرفته است. براي اين منظور از مجموع 1742 دبير مقطع راهنمايي زاهدان، 315 دبير به تفکيک 187 دبير زن و 137 دبير مرد به روش نمونه گيري متناسب با حجم و نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه جونز و همکاران (1995) براي گردآوري داده هاي مورد نياز استفاده شده و براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t و تحليل واريانس استفاده شده است. يافته هاي اين تحقيق نشان داد که58.7  درصد از دبيران بيش از انتظار خودشان براي اداره و کنترل کلاس وقت صرف مي کنند. از جمله بي انضباطي هايي که نسبت به آن حساسيت داشته اند، به ترتيب تکرار و فراواني، عبارتند از: درگير شدن، هل دادن و دعوا با ديگر دانش آموزان. از نظر اين دبيران، پر دردسرترين بي انضباطي ها نيزعبارت بوده اند از: در گير شدن، هل دادن و دعوا با ديگر دانش آموزان. بين نوع بي انضباطي ها و ميزان حساسيت دبيران نسبت به آن ها رابطه مثبت و معني دار وجود دارد. جنسيت، تجربه، و جمعيت كلاس نيز جزء عوامل موثر بوده اند. بر اساس يافته هاي فوق، راهكارهايي به مديريت آموزشي، معلمان و محققين آينده ارايه شد.

 نسخه قابل چاپ