مقالات روانشناسی

در پژوهش حاضر راهکارهاي توسعه و به كارگيري فناوري اطلاعات و ارتباطات در مدارس دوره متوسطه استان گيلان مورد بررسي قرار گرفته است. روش پژوهش توصيفي و از نوع پيمايشي بوده است. نمونه پژوهش شامل 70 نفر از مديران دوره متوسطه، 150 نفر از دبيران مدارس متوسطه و 300 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه استان بوده است كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. در اين پژوهش از سه پرسشنامه محقق ساخته مديران، دبيران و دانش آموزان استفاده شده است.
نتايج پژوهش مبين معنادار بودن ميانگين كل نظرات هر سه گروه پاسخگو در خصوص شش دسته راهکارهاي آموزشي، مديريتي، ساختاري، اداري، انگيزشي و تفريحي در به کار گيري و توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات در مدارس دوره متوسطه استان در حد بالاتر از متوسط (خيلي زياد و زياد) بوده است. ميانگين كل اظهارات گروه دانش آموزان در تمامي شش دسته راهکارهاي مورد بررسي از گروه مديران و دبيران کمتر بوده است. همچنين تفاوت معنادار بين اظهارات سه گروه پاسخگو در خصوص تاثير راهکارهاي مذکور برحسب متغير هاي جنس و ميزان تحصيلات، جنس و رشته تحصيلي و جنس، رشته و پايه تحصيلي. تفاوت معناداري بين نتايج در شش دسته راهکار مورد بررسي از ديد سه گروه پاسخگويان بوده است. رتبه بندي راهکارهاي پاسخگويان به ترتيب ميزان تاثير شامل راهکارهاي انگيزشي، تفريحي، مديريتي، آموزشي، ساختاري و اداري مي باشد.

 نسخه قابل چاپ