مقالات روانشناسی

هدف از پژوهش حاضر تبيين نقش حمايت سازماني، تجربه رايانه، اضطراب رايانه و خودکارآمدي رايانه در پيش بيني کاربست رايانه توسط کارشناسان دانشگاه تهران با استفاده از مطالعات همبستگي از نوع الگويابي روابط بين متغيرها مي باشد. به اين منظور با استفاده از مدل TAM (مدل پذيرش تکنولوژي) و پيشينه نظري و تجربي مدل مفهومي تدوين و پيشنهاد شد. براي سنجش تجربه رايانه از مقياس آشنايي و تجربه رايانه پوتوسکي و بابکو، براي اندازه گيري حمايت سازماني از مقياس حمايت سازماني ايگباريا و همکاران، براي اندازه گيري خودکارآمدي رايانه از مقياس خودکارآمدي رايانه کامپيو و هيگينز و براي سنجش اضطراب رايانه از مقياس اضطراب رايانه هينسن، گلس و نايت استفاده شده است. ابزارهاي نامبرده در بين نمونه 306 نفري از کارشناسان تهران که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي تعيين شده بودند، به اجرا در آمد و داده هاي لازم گردآوري شد. با توجه به اينکه تعدادي از پرسشنامه ها قابل استفاده نبودند از تحليل حذف شد و در نهايت 254 پرسشنامه در تحليل نهايي مورد استفاده قرار گرفت. 146 نفر از پاسخگويان مرد و 108 نفر زن بودند. داده هاي گردآوري شده با استفاده از روش تحليل مسير مورد آزمون قرار گرفت. يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که تجربه استفاده از رايانه تاثير مستقيم و مثبتي بر استفاده از رايانه و تاثير مستقيم و منفي بر اضطراب رايانه دارد. از طرف ديگر، حمايت سازماني اثر مستقيم و مثبتي بر خودکارآمدي رايانه داشته و در عين حال تاثيري بر اضطراب رايانه ندارد. خودکارآمدي رايانه نيز تاثيري بر اضطراب و استفاده از رايانه نداشته و اضطراب رايانه نيز اثر مستقيم و منفي بر استفاده از رايانه دارد. علاوه بر اين، نتايج حاکي از آن است تنها تجربه استفاده از رايانه اثر غيرمستقيمي بر استفاده از رايانه داشته و اين اثر از طريق خودکارآمدي رايانه صورت مي گيرد. به عبارت ديگر، خودکارآمدي رايانه نقش واسطه اي را بين تجربه رايانه و استفاده از رايانه ايفا مي کند. در مجموع، با توجه به نتايج بدست آمده ميتوان عنوان کرد که مدل پيشنهادي با داده هاي تحقيق برازش نسبتا خوبي دارد و قادر است که 20 درصد از واريانس استفاده از رايانه را تبيين کند.

 نسخه قابل چاپ