مقالات روانشناسی

تحقيق حاضر به هنجاريابي، پايايي و روايي مقياس خوش بيني (LOT) و همچنين به بررسي رابطه خوش بيني، خودتسلط يابي، افسردگي و متغيرهاي جمعيت شناختي پرداخته است و هدف آن تعيين هنجارها، ميزان پايايي و روايي مقياس خوش بيني در شهر اصفهان و تعيين ميزان رابطه متغيرهاي ذکر شده مي باشد. بدين منظور 120 آزمودني به طور تصادفي از جامعه شهر اصفهان انتخاب و مقياس هاي خوش بيني، خودتسلط يابي، افسردگي و فرم جمعيت شناختي را تکميل کردند. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي بود که شامل روش پيمايشي، ارزيابي، مقايسه اي و همبستگي است.
يافته هاي تحقيق رتبه هاي درصدي و نمرات استاندارد T را به عنوان هنجارهاي مقياس خوش بيني نشان داد. همچنين نقطه برش بر اساس رتبه درصدي 10 و 90 و نمرات استاندارد T محاسبه گرديد. نتايج به دست آمده بر اساس روش بازآزمايي و آلفاي کرونباخ حاکي از پايايي بالاي مقياس خوش بيني مي باشد. ضرايب روايي هم زمان بين مقياس خوش بيني با افسردگي و خودتسلط يابي به ترتيب -0.649 و 0.725 به دست آمد. تحليل عوامل مقياس خوش بيني نشان داد که اين مقياس از دو عامل اميد به آينده و نگرش مثبت نسبت به وقايع، تشکيل شده است.
ديگر يافته ها نشان داد که بين خوش بيني با خودتسلط يابي، افسردگي، سن، درآمد، سن مادر، و فصل تولد رابطه معناداري وجود دارد (P<0.05). نتايج نشان داد که جنسيت بر ميزان خوش بيني، خودتسلط يابي، و افسردگي تاثيري ندارد. همچنين معادله رگرسيون براي پيش بيني نمره خام خوش بيني از روي متغيرهاي همبسته معرفي شده است.

 نسخه قابل چاپ