مقالات روانشناسی

تحقيق حاضر به منظور بررسي پردازش خودکار و کنترل شده اطلاعات و تاثير داروهاي ضدافسردگي بر اين متغيرها در اختلال افسردگي اساسي انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش، کليه افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي در دامنه سني 45-15 ساله بود که در شش ماهه دوم سال 1385 به مراکز درماني و مشاوره استان هاي اردبيل و آذربايجان شرقي مراجعه کرده بودند، جامعه بهنجار اين پژوهش را نيز کليه افراد سالم دامنه سني 45-15 اين دو استان تشکيل داده اند. 30 نفر از افراد مبتلا به اختلال افسردگي اساسي که قبلا به روان پزشک مراجعه کرده و داروهاي ضدافسردگي مصرف مي کردند و 30 نفر نيز به همين روش از افراد افسرده اي که براي اولين بار به اين مراکز مراجعه و در يک ماه اخير هيچ داروي ضدافسردگي مصرف نکرده بودند، به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. 30 نفر نيز از جامعه بهنجار کارکنان دانشگاه محقق اردبيلي به صورتي که از نظر متغيرهاي جمعيت شناختي با گروه هاي مورد مطالعه همتا شدند، به عنوان گروه مقايسه به روش تصادفي ساده انتخاب شده در مرحله بعد آزمون هاي افسردگي بک، آزمون تکميل بن واژه جاکوبي، توث و يوهليناس، آزمون تداعي واژه از مقياس حافظه و کسلر به ترتيب بر روي آنها اجرا و پس از نمره گذاري، داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون تحليل واريانس يک متغيري و آزمون تعقيبي LSD مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد که در پردازش خودکار اطلاعات بين دو گروه افسرده و بهنجار، تفاوت معني داري وجود ندارد. ولي در پردازش کنترل شده اطلاعات بين اين دو گروه تفاوت معني داري وجود داشت. به اين صورت که پردازش کنترل شده اطلاعات در بيماران افسرده در مقايسه با گروه بهنجار مختل شده بود. در زمينه تاثير داروهاي ضدافسردگي نيز نتايج اين پژوهش نشان داد که بين گروه افسرده تحت درمان دارويي و گروه افسرده اي که براي اولين بار مراجعه مي کردند، در اين متغيرها تفاوت معني داري وجود نداشت.

 نسخه قابل چاپ