مقالات روانشناسی

تحقيق حاضر اثربخشي دو نوع روش درماني سم زدايي(MD)  با متادون و درمان نگهدارنده با متادون را (MMT) بر نشانه هاي افسردگي و اضطراب افراد وابسته به مواد مخدر مقايسه مي كند. در اين تحقيق درمان سم زدايي با متادون و درمان نگهدارنده با متادون به عنوان متغير مستقل و نشانه هاي افسردگي و اضطراب به عنوان متغير وابسته مي شدند. حجم نمونه تحقيق 100 نفر بوده كه هر گروه درماني 50 نفر را شامل مي شود. ابزار اندازه گيري، پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ بود كه در سه مقطع زماني قبل از شروع درمان و 45 و 90 روز بعد ميان بيماران توزيع و اجرا شد. آزمون تحليل واريانس اندازه گيري هاي مكرر نشان داد كه نشانه هاي افسردگي گروه MMT، بعد از گذشت 45 روز، كاهش معنادار داشت و بعد از گذشت 90 روز نيز، اين كاهش معنادار بيشتر شد. در خصوص نشانه هاي اضطراب هم همين طور بود. به عبارت ديگر، نشانه هاي اضطراب گروه MMT بعد از گذشت 45 روز به طور معناداري كاهش يافت كه اين كاهش معنادار بعد از 90 روز نيز ادامه يافت. در گروه MD نيز نشانه هاي افسردگي بعد از گذشت 45 روز، كاهش معنادار داشت كه اين كاهش معنادار بعد از 90 روز نيز همچنان بيشتر شد، نشانه هاي اضطراب هم در گروه MD، بعد از 45 و 90 روز كاهش معناداري داشت. نتايج حاصله نشان دهنده نقش موثر عامل زمان بر اثربخشي اين دو نوع درمان بود، اما در تعامل عوامل زمان با گروه و نشانه ها نتايج حاكي از آن بود كه گروه به تنهايي عامل موثري بر نتايج تحقيق نبود.

 نسخه قابل چاپ