پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 10:26 AM
1 : مطالعات روان شناختي زمستان 1387; 4(4):9-26. |
بررسي ارتباط حل مساله اجتماعي و مولفه هاي آن با الگوهاي شخصيتي خودشيفته و ضداجتماعي در دانش آموزان دبيرستاني شهر اردبيل |
ابوالقاسمي عباس*,كيامرثي آذر |
* گروه روان شناسي، دانشگاه محقق اردبيلي |
هـدف پژوهش حاضر تعيين ارتباط حل مساله اجتماعي و مولفه هاي آن با الگوهاي شخصيتي ناکارآمد خودشيفته و ضداجتماعي در دانش آموزان پسر و دختر سوم دبيرستاني است. نمونه اين پژوهش شامل 300 نوجوان است که به روش نمونه گيري تصادفي از بين دانش آموزان سوم دبيرستان شهر اردبيل در سال تحصيلي 86-85 انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس حل مساله اجتماعي و پرسشنامه چند محوري باليني ميلون استفاده شده است. نتايج نشان داد که از بين مولفه هاي حل مساله اجتماعي جهت گيري مساله مثبت (r=0/16) و جهت گيري مساله منفي (12/r=?) ، سبک تکانشي- بي احتياط (30/r=?) و سبک اجتنابي (14/r=0) با الگوي شخصيتي خود شيفته همبستگي معني داري دارند (05/(P<? جهت گيري مساله منفي (30/r=?) سبک اجتنابي (38/r=?) ، حل مساله منطقي (21/r=-?) و سبک تکانشي- بي احتياط (40/r=?) با الگوي شخصيتي ضد اجتماعي رابطه معني داري دارند (001/(P<? نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد که قوي ترين متغيرهاي پيش بين براي الگوي شخصيتي خود شيفته در دانش آموزان به ترتيب سبک تکانشي- بي احتياط و جهت گيري مساله مثبت بود (01/(P<? در صورتي که قوي ترين متغيرهاي پيش بين براي الگوي شخصيتي ضد اجتماعي در دانش آموزان به ترتيب سبک تکانشي- بي احتياط، سبک اجتنابي، سبک حل مساله منطقي و جهت گيري مساله مثبت است (001/(P<?.اين نتايج بيان مي کند که سطوح بالاي حل مساله اجتماعي نامناسب الگوهاي شخصيتي ناکارآمد را افزايش مي دهد. |
كليد واژه: حل مساله اجتماعي، شخصيت خودشيفته، شخصيت ضداجتماعي |
نسخه قابل چاپ |