مقالات روانشناسی

هدف ازاين پژوهش بررسي اعتبار و پايايي فرم اصلاح شده مقياس انگيزش تحصيلي هارتر (1981) براي اندازه گيري انگيزش تحصيلي دانش آموزان دوره راهنمايي بود. به اين منظور نمونه اي 198 نفري متشکل از 110 دانش آموز پسر و 88 دانش آموز دختر پايه دوم راهنمايي از شش مدرسه ازنقاط مرکزي شهر شيراز به روش خوشه اي انتخاب شدند و مقياس مذكور را تکميل كردند. ضرايب همساني دروني ازطريق محاسبه همبستگي هر سوال با نمره کل مقياس ها بين 30/0 تا 78/0 به دست آمد . تحليل عوامل به عمل آمده در سوال هاي مقياس توانست چهارعامل را مشخص کند که بعد انگيزش دروني را به صورت کلي وبا وضوح زيادي نشان مي داد . پاره مقياس هاي انگيزش بيروني نيز با وضوح کمتري در اين تحليل تشخيص پذير بودند. نتايج اين تحليل عامل با تحليل به عمل آمده مولفان مقياس همخواني دارد. علاوه براين رابطه ابعاد مختلف مقياس انگيزش هارتر با يکديگر و با نمره هاي پيشرفت تحصيلي (معدل) دانش آموزان در حد انتظار بود و گواهي بر روايي مقياس است. ضرايب پايايي بازآزمايي و آلفاي کرونباخ محاسبه شده براي ابعاد و پاره مقياس هاي اين ابزار نيز در حد مطلوب و حاکي ازثبات در اندازه گيري انگيزش تحصيلي دانش آموزان ايراني است.

 نسخه قابل چاپ