پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 10:25 AM
4 : مطالعات روان شناختي بهار 1388; 5(1):73-94. |
پيش بيني جهت گيري هدف با استفاده از پنج عامل بزرگ شخصيت در ميان دانشجويان دانشگاه شيراز |
حسيني فريده السادات*,لطيفيان مرتضي |
* دانشگاه شيراز |
هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ويژگيهاي شخصيتي بر اساس مدل پنج عامل بزرگ شخصيت و جهت گيري هدف است. امروزه، به ظهور رسيدن مدل پنج عاملي شخصيت توجه بسياري از روان شناسان حوزه هاي مختلف را به بررسي نقش پيش آمادگي هاي شخصيتي برانگيخته است. محققان حوزه انگيزش به مطالعه ويژگيهاي شخصيتي در عملکرد هاي انگيزشي علاقه زيادي دارند. بر همين اساس پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه و نقش مدل پنج عامل بزرگ شخصيت در جهت گيري هدف به عنوان يک تئوري انگيزشي مهم و شناخته شده فراهم آمده است. بدين منظور تعداد 191 نفر (109 نفر دختر و 82 نفر پسر) از دانشجويان دانشکده هاي مختلف دانشگاه شيراز و دانشگاه علوم پزشکي با روش نمونه گيري خوشه ايي تصادفي انتخاب شدند و پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصيت و پرسشنامه جهت گيري هدف (AGQ) را تکميل كردند. ميانگين سني گروه نمونه 21 سال و شش ماه و انحراف معيار 2 سال است. يافته ها با استفاده از روش آماري تحليل رگرسيون چند متغيره به شيوه همزمان بررسي شد. يافته هاي اين پژوهش بيان كننده آن است که گشودگي به تجربه، وظيفه مداري، و توافق پذيري در مدل پنج عامل بزرگ شخصيت با جهت گيري هدف تسلط، گرايشي در ارتباط است. روان رنجورخويي با جهت گيري هدف تسلط، اجتنابي در ارتباط است. با جهت گيري هدف عملكرد ، گرايشي روانجورخويي ارتباطي مثبت و توافق پذيري ارتباطي منفي دارد و روان رنجورخويي با جهت گيري عملکرد، اجتنابي ارتباطي مثبت دارد، اما گشودگي به تجربه با اين جهت گيري رابطه اي منفي دارد. اين نتايج نشان مي دهد که هر يک از ابعاد جهت گيري هاي هدف توسط نيمرخ متفاوتي از صفات شخصيتي پيش بيني مي شود. |
كليد واژه: پنج عامل بزرگ شخصيت، جهت گيري هدف چهاروجهي، دانشجويان |
نسخه قابل چاپ |