مقالات روانشناسی

اختلال اضطراب منتشر از اختلالات مهم در ميان کودکان و نوجوانان است. اين پژوهش با هدف تعيين ميزان شيوع اختلال اضطراب منتشر در ميان دانش آموزان پايه پنجم و همچنين بررسي اثر بخشي دو روش خود گويي بيروني و دروني در کاهش آن انجام شد. لذا براي بررسي ميزان شيوع آن در ميان دانش آموزان پايه پنجم 2000 نفر (1000 دختر و 1000 پسر) از اين دانش آموزان انتخاب شدند و به آزمون خودسنجي سرند اضطراب کودکان  (SCARED) و اختلالات هيجاني مرتبط با آن پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه شيوع اين اختلال در ميان دختران 08/11 ودر ميان پسران 4/9 درصد است و ميان دو جنس از نظر شيوع تفاوت معني داري وجود دارد (p <0/04).به منظور بررسي اثربخشي دو روش خود گويي دروني و بيروني در کاهش اين اختلال تعداد 96 نفر از آزمودني هاي داراي اختلال اضطراب منتشر به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و در سه گروه خود گويي بيروني، دروني و گروه گواه قرار داده شدند. سپس، با استفاده از دو روش خود گويي دروني و بيروني هر کدام هشت جلسه و در هر جلسه به مدت يك ساعت آموزش ديدند. براي تجزيه و تحليل فرضيه هاي پژوهش از آزمون t مستقل،تحليل واريانس يک طرفه،آزمون توکي وتحليل واريانس دو عاملي استفاده شد. نتايج نشان داد كه روش خود گويي بيروني به طور معني دار بيشتر از روش خود گويي دروني در کاهش اضطراب موثر است و هر دو روش در مقايسه با گروه گواه اثر بخشي بهتري داشتند در ميان دو جنس و اثر متقابل گروهها و جنسيت تفاوت معني دار به دست نيامد.

 نسخه قابل چاپ