پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 10:13 AM
7 : مطالعات روان شناختي بهار 1390; 7(1):127-144. |
رابطه خودشيفتگي و عزت نفس با پرخاشگري و مقايسه تحولي آن در دختران نوجوان |
پيوسته گر مهرانگيز*,يزدي سيده منوره,مختاري ليلا |
* دانشگاه الزهرا |
پژوهش حاضر از نوع همبستگي و علي مقايسه اي مي باشد و هدف از آن بررسي رابطه سه ويژگي خودشيفتگي، عزت نفس و پرخاشگري و مقايسه اين رابطه در ابتدا، ميانه و انتهاي نوجواني بود. نمونه پژوهش حاضر 531 دانش آموز دختر (راهنمايي= 171 نفر، دبيرستان=219 نفر و پيش دانشگاهي= 141 نفر)، با دامنه سني 11 سال و پنج ماه الي 17 سال و شش ماه بودند. اين دانش آموزان به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. براي ارزيابي آنها از مقياس پرخاشگري اهواز (AAI)، مقياس شخصيت خودشيفته(NPI) و مقياس عزت نفس كوپراسميت استفاده شد. داده ها با استفاده از تحليل رگرسيون و تحليل واريانس و آزمون تعقيبي شفه تجزيه و تحليل شد. نتايج اين تحليل ها نشان داد بين خودشيفتگي سازگارانه و عزت نفس، خودشيفتگي ناسازگارانه و پرخاشگري همبستگي مثبت معناداري وجود دارد. همچنين بين خودشيفتگي، عزت نفس و پرخاشگري دختران در سه مرحله (ابتدا، ميانه و انتهاي نوجواني) تفاوت معناداري وجود دارد اين پژوهش پيشنهاد مي كند که در مقابله با پرخاشگري نوجوانان، به جاي تاکيد بر خودشيفتگي ناسازگارانه، جهت گيري مداخلات بر اساس رشد ارزيابي مثبت از خود انجام شود. |
كليد واژه: نوجواني، خودشيفتگي، عزت نفس، پرخاشگري |
![]() |
نسخه قابل چاپ |