مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه ميزان پرخاشگري كودكان طلاق و عادي انجام شده بود. فرضيه اساسي عبارت بود از: اينكه ميزان پرخاشگري کودکان طلاق بيشتر از كودكان عادي است. روش تحقيق از نوع علي- مقايسه اي بود، به منظور بررسي فرضيه هاي تحقيق از ميان کليه کودکان 9-6 ساله شهرستان سنندج، به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، نمونه اي به حجم 40 نفر انتخاب شدند. براي سنجش ميزان پرخاشگري از زيرمقياس پرخاشگري پرسشنامه شخصيتي آيزنک مخصوص کودکان استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها آزمون t مستقل به كار گرفته شد. نتايج به دست آمده نشان داد که ميزان پرخاشگري کودکان طلاق بيشتر از ميزان پرخاشگري کودکان عادي بود و تفاوت ميان دو گروه از نظر آماري معنادار بود. بين ميزان پرخاشگري کودکان طلاقي که نزد پدر خود زندگي مي كردند و کودکان طلاقي که نزد مادر خود زندگي مي كردند، تفاوتي وجود نداشت.

 نسخه قابل چاپ