مقالات روانشناسی

مقدمه: بخشي از فرايند تربيت، نظارت و كنترل والدين بر روي فرزندان است و شيوه هاي فرزندپروري بر اساس ميزان کنترل والدين بر روي فرزندان تعيين مي شود. سئوال اصلي پژوهش اين است که در خانواده هاي كاركنان سپاه نظارت و كنترل بر روي فرزندان در مورد چه موضوعاتي بوده، با چه عواملي در ارتباط است و با آسيب پذيري فرهنگي و تربيتي چه نوع ارتباطي دارد؟
روش: روش تحقيق توصيفي و همبستگي بود. تعداد 400 نفر پسر و دختر از بين فرزندان 12 تا 30 سال كاركنان سپاه به روش خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع آوري اطلاعات عبارت بود از: پرسشنامه آسيب پذيري فرهنگي، پرسشنامه ميزان كنترل و نظارت والدين و پرسشنامه دموگرافيك. اطلاعات حاصل با استفاده از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون آماريt، آزمون تحليل واريانس يكراهه و آزمون پسين توكي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: نتايج نشان داد که بترتيب در موارد ساعت بازگشت به منزل، نوع پوشش، انجام فرايض ديني و انتخاب دوست بيشترين نظارت و در زمينه هاي انجام بازيهاي كامپيوتري و مطالعه كتب و مجلات كمترين نظارت وجود دارد. ميزان نظارت و کنترل والدين با آسيب پذيري فرهنگي، خود پنداري، مهارتهاي اجتماعي، ميزان سن فرزندان، ميزان روابط بين اعضاي خانواده و ميزان مشاجرات خانوادگي رابطه معني داري دارد.
نتيجه گيري: در حمايت از خانواده، لازم است نظارت به عنوان يك اصل مورد توجه قرار گيرد. لازم است اعضاي خانواده درباره چگونگي نظارت، نوع نظارت و شيوه هاي آن با هم به توافق برسند. نظارت بايد دوستانه و همراه با حمايت، همدلي و صميميت باشد. نظارت والدين بايد بر بکارگيري ابزارهاي مدرن همچون بازي هاي کامپيوتري، اينترنت، نوار و فيلم توسط فرزندان گسترش يابد.