مقالات روانشناسی

مقدمه: با توجه به اينکه اختلال استرس بعد از حادثه شايعترين اختلال روانپزشکي در افراد شرکت کننده در جنگ ايران و عراق است و نيز با توجه به تاثير گسترده خواب بر عملکرد شخصي و اجتماعي فرد و ضرورت تعيين عوامل مرتبط با کيفيت پايين خواب در اين بيماران اين تحقيق با هدف بررسي کيفيت خواب در جانبازان اختلال استرس بعد از حادثه صورت گرفته است.
روش: تحقيق حاضر يك پژوهش توصيفي - مقطعي است. نمونه مورد بررسي شامل 70 جانباز بود كه به روش تصادفي ساده از بين مراجعين به درمانگاه روانپزشکي بيمارستان بقيه اله (عج) انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) بود به منظور توصيف متغيرهاي كيفي از جداول فراواني و فراواني نسبي و به منظور توصيف متغيرهاي كمي از ميانگين، ميانه و انحراف معيار استفاده شد.
نتايج: ميانگين و انحراف معيار سن به ترتيب برابر 10/41 و 16/6± سال بود. ميانگين و انحراف معيار درصد جانبازي به ترتيب برابر 8/34 و 7/14± درصد بود. کيفيت خواب در 6/88 درصد داراي كيفيت نامناسب و 4/11 درصد آنان داراي كيفيت مناسب بود. فاصله رفتن به رختخواب تا به خواب رفتن بين 2 دقيقه تا 4 ساعت متفاوت بوده است. ميانگين و انحراف معيار آن برابر 49±65 دقيقه بود. کيفيت خواب در گروههاي شغل (012/0=p) و سابقه بستري روانپزشکي (001/0=p) اختلاف آماري معني داري داشت. کيفيت خواب با سن، وضعيت تاهل، تحصيلات، درصد جانبازي و مدت زمان حضور در جبهه همبستگي نشان نداد (05/0<P).
نتيجه گيري: مطالعه حاضر، کيفيت خواب جانبازان اختلال استرس بعد از حادثه را در حد نامطلوبي گزارش نمود. با توجه به تاثير قابل توجه کيفيت خواب بر عملکرد و کيفيت زندگي افراد، لازم است که اين جنبه از سلامتي اين افراد مورد توجه برنامه ريزان و مديران بهداشتي و همچنين پزشکان مرتبط قرار گيرد.