مقالات روانشناسی

مقدمه و هدف: آسيب شناسي و تعيين آسيب پذيري جوانان گام اساسي در مصون سازي آنها در برابر تعييرات ارزشي، فرهنگي و اجتماعي است. تحقيق حاضر در صدد برآمده است تا آسيب پذيري هاي فرهنگي و اجتماعي را در بين نوجوانان و جوانان كشور مورد بررسي قرار دهد.
روش: تحقيق حاضر يك مطالعه توصيفي و تحليلي است. جمعيت مورد بررسي با بهره گيري از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و شامل 1030 نفر از نوجوانان و جوانان شهرهاي مختلف كشور بود. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t استفاده شد.
نتايج: نتايج بدست آمده نشان داد كه 12.5% از نوجوانان و جوانان مورد بررسي داراي آسيب پذيري زياد و خيلي زياد هستند. همچنين ملاحظه شد كه در ابعاد عدم رعايت حجاب و پوشش اسلامي، گرايش به اعتياد، تصور از خود، ارتباط با دوستان ناباب، داشتن نگرش فمينيستي، گرايش به استفاده از ماهواره و رسانه هاي خارجي، لذت طلبي و ماديگرايي، ارتباط با جنس مخالف، ضعف هويت ملي و نحوه گذران اوقات فراغت در سطح 0.01>p و در غرب گرايي و قانون گريزي در سطح 0.05>p تفاوت معني داري بين دختران و پسران از نظر ميزان آسيب پذيري وجود دارد.
بحث: با توجه به جمعيت جوان كشور و با توجه به اينكه آسيب پذيري نوجوانان و جوانان در واقع شروع آسيب پذيري حداقل دو نسل آينده جامعه است توجه بيش از پيش مسوولين امور فرهنگي ضرورت دارد ضمن اينكه در برنامه و اولويت مصون سازي لازم است به نوع تفاوت آسيب پذيري در بين دختران و پسران توجه شود.

 نسخه قابل چاپ