مقالات روانشناسی

مقدمه: پژوهـش حاضر به بررسي اثربخـشي روش آمـوزش جرات ورزي و ايمن سازي در مقابل تنيدگي بر احساس غربت دانشجويان دختر، با توجه به ويژگي شخصيت و سبك دلبستگي آنان پرداخته است.
روش: 249 دانشجوي دختر سال اول مراكز تربيت معلم، با محدوده سني 17 تا 35 سال، از طريق پرسش نامه هاي احساس غربت، سبك دلبستگي و ويژگي هاي شخصيت مورد ارزيابي قرار گرفتند. 90 دانشجو بر اساس اكتساب نمره بالاتر از ميانگين (1 واحد انحراف معيار بالاتر) و 30 نفر بر اساس اكتساب نمره پايين تر از ميانگين (1 واحد انحراف معيار پايين تر) در پرسش نامه «احساس غربت» انتخاب شدند. سپس گروه نمونه (كساني كه نمره احساس غربت آنان 1 واحد انحراف معيار بالاتر از ميانگين بود)، به طور تصادفي به 3 گروه دسته بندي شده و در دو گروه آزمايش به مدت 12 جلسه تحت شيوه هاي آموزشي قرار گرفتند. پس از آموزش، احساس غربت 3 گروه مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافته ها: نتايج آزمون t نشان داد كه شيوه هاي آموزشي به كار رفته در تغيير احساس غربت دانشجويان موثر بوده است. احساس غربت با ويژگي هاي نوروزگرايي بالا و برون گرايي پايين تعيين گرديد. ميان سبك دلبستگي و احساس غربت تفاوت معني داري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: برنامه هاي آموزش جرات ورزي و ايمن سازي در كاهش احساس غربت و استرس ناشي از حادثه انتقال موثر است.

 نسخه قابل چاپ