پاسخ به:مقالات روانشناسی
سه شنبه 19 اردیبهشت 1391 9:17 PM
| 8 : مجله علوم رفتاري بهار 1388; 3(1):53-58. |
| |
| اثربخشي روش آموزش فرزندپروري مثبت بر كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي |
| |
| خيريه منصوره سادات*,شعيري محمدرضا,آزادفلاح پرويز,رسول زاده طباطبايي سيدكاظم |
| |
| * دانشكده علوم انساني، گروه روان شناسي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران |
| |
|
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي روش آموزش فرزندپروري مثبت بر كاهش نشانه هاي كودكان 7-6 ساله مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي است.
روش: نمونه ها از بين والدين 330 كودك مقطع پيش دبستاني و اول ابتدايي طي دو مرحله انتخاب شد. در مرحله اول، مادران كودكاني انتخاب شدند كه در فهرست رفتاري كودك نمره آنها بالاتر از نقطه برش مواد اختلال نافرماني مقابله اي بود. در مرحله بعد و به منظور انتخاب نهايي، تحت مصاحبه تشخيصي ساخت يافته مبتني بر ملاك هايDSM-IV-TR قرار گرفتند. مادراني كه وجود نشانه هاي اختلال در كودكان آنها توسط مصاحبه تشخيصي نيز تاييد شد به عنوان نمونه اصلي پژوهش انتخاب شدند. در نهايت، 46 نفر انتخاب شده و در دو گروه كنترل و آزمايش قرار گرفتند. گروه آزمايش در جلسات گروهي آموزش فرزندپروري مثبت شركت كردند و بر روي گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت.
يافته ها: تحليل يافته ها مبتني بر آزمون t براي گروه هاي مستقل نشان داد كه كودكان مادران گروه آزمايش، در نشانه هاي بي اعتنايي مقابله اي كاهش معني داري دارند.
نتيجه گيري: عليرغم وجود تفاوت هاي فرهنگي اجتماعي ميان گروه مورد بررسي نسبت به گروه هاي مورد بررسي در جوامع و فرهنگ هاي ديگر، نشانه هاي اختلال بي اعتنايي مقابله اي در كودكان مادران گروه آزمايش كاهش معني داري را نشان داد.
|
| |
| كليد واژه: آموزش فرزند پروري مثبت، اختلال نافرماني مقابله اي، مشکلات رفتاري، اختلالات رفتاري ايذايي، کودکان 7-6 ساله |
| |
 |
|
نسخه قابل چاپ
|
