پاسخ به:مقالات روانشناسی
سه شنبه 19 اردیبهشت 1391 8:53 PM
| 8 : مجله علوم رفتاري زمستان 1388; 3(4):311-316. |
| |
| تاثير آموزش آرام سازي پيش رونده عضلاني بر كيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به PTSD |
| |
| پرنده اكرم,حاجي اميني زهرا*,مالكي اكرم |
| |
| * مركز تحقيقات علوم رفتاري، دانشكده پرستاري، دانشگاه علوم پزشكي بقيه اله (عج)، تهران، ايران |
| |
|
مقدمه: اين مطالعه با هدف بررسي مقايسه اي تاثير آموزش آرام سازي بر كيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه انجام شد.
روش: اين مطالعه به صورت نيمه تجربي و از نوع كارآزمايي باليني است كه تعداد 28 نفر از همسران جانبازان شهر تهران در آن مورد بررسي قرار گرفتند. نمونه ها به طور تصادفي در دو گروه مداخله و گروه شاهد تقسيم شدند و براي گروه مداخله، برنامه آموزش گروهي آرام سازي طي يك هفته و در سه جلسه دوساعته انجام شد؛ براي گروه شاهد هيچ گونه آموزشي ارايه نگرديد. سپس، كيفيت زندگي هر دو گروه در مرحله قبل، 6 هفته بعد (مرحله پيگيري) و 12 هفته پس از مداخله يعني مرحله نهايي توسط پرسش نامه كيفيت زندگي فرم كوتاه شده SF36تعيين شد. در نهايت، داده ها به وسيله SPSS 11 و آزمون هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: بر اساس نتايج آزمون T مستقل، ميانگين نمره كل كيفيت زندگي قبل از انجام مداخله در دو گروه اختلاف معني داري نداشت (P>0.05)، اما پس از مداخله، همين آزمون اختلاف معني داري بين دو گروه نشان داد (P<0.001). آزمون T زوجي، اختلاف ميانگين نمره كيفيت زندگي قبل و بعد از مداخله را در گروه آزمون معني دار نشان داد (P<0.001). همچنين، طبق نتايج آزمون آنوا، بين ميانگين نمره كيفيت زندگي در گروه مداخله در هر سه مرحله اختلاف معني داري وجود داشت (P<0.001).
نتيجه گيري: برنامه آموزش آرام سازي در ارتقاي سطح كيفيت زندگي همسران جانبازان موثر است.
|
| |
| كليد واژه: همسر جانباز، آرام سازي، کيفيت زندگي، اختلال استرس پس از ضربه، آموزش |
| |
 |
|
نسخه قابل چاپ
|
