مقالات روانشناسی

«افسردگي » از بيماري هاي رواني شايع در جوامع است  و علل گوناگوني دارد ، واکنش نسبت به تنيدگي هاي شديد حاد و مزمن از جمله سبب شناسي هاي «افسردگي» محسوب مي شود که از ميان اين دسته  از تجارب مي توان از تجربيات ناشي از جنگ نام برد.
امروز، روش هاي درماني متنوعي در درمان اين بيماري به کار برده مي شود و از جمله درمانگري شناختي رفتاري ، روشي شناخته شده و معتبر است و لذا در اين تحقيق کوشش شده است علاوه بر دستيابي به ميزان افسردگي در جانبازان ، اثر بخشي اين شيوه مورد بررسي قرار گيرد . بدين جهت گروه نمونه از ميان جانبازاني که از نقاط مختلف تهران به مجتمع درماني کوثر مراجعه مي کردند و همچنين پرسنل جانباز اين مرکز درماني مورد بررسي قرار گرفتند. بر اساس نمرات آزمون بک 46 نفر با روش انتخاب و جايگزيني تصادفي برگزيده شدند.وبه طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند.درمان شناختي رفتاري مدل ميشن بام درباره گروه آزمايش به مدت 5 ماه توسط محقق اجرا گرديد . پس از پايان درمان مجددا «آزمون بک» در مورد 46 نفر آزمودني جانباز اعمال شد . بر اساس تحليل آماري داده ها نتايج ذيل بدست آمدند:
1) ميزان شيوع افسردگي وخيم در جانبازان بيشتر از افسردگي متوسط بود. 2) بين ميزان افسردگي جانبازاني که تحت درمان قرار گرفتند و ميزان افسردگي جانبازاني که تحت درمان قرار نگرفتند ، تفاوت معناداري بدست آمد ؛ يعني روش درمانگري شناختي رفتاري «ميشن بام » در کاهش افسردگي جانبازان مؤثر واقع شده است. 3) بين طول مدت جانبازي و ميزان افسردگي جانبازان رابطه معناداري مشاهده نشد.  4) بين ميزان افسردگي جانبازاني که داوطلبانه به جبهه رفتند با ميزان افسردگي جانبازاني که طبق نظام وظيفه به جبهه اعزام شدند تفاوت معنا داري مشاهده نشد.  5) بين ميزان افسردگي جانبازان متأهل و مجرد تفاوت معناداري مشاهده نشد. 6) بين ميزان افسردگي و اضطراب جانبازان رابطه معناداري مشاهده شد . جانبازاني که داراي افسردگي بالايي بودند ميزان اضطرابشان نيز بالا بود.

 نسخه قابل چاپ