مقالات روانشناسی

پژوهش هاي اخير درباره برنامه هاي تلفيقي نشان داده است که مهمترين فايده برنامه هاي يکپارچه سازي آموزشي اين است که فرصت هايي را براي تعامل و تماس اجتماعي ميان دانش آموزان عادي و دانش آموزان استثنايي فراهم مي کند. از اين رو، پژوهش حاضر به گونه اي طراحي شد که نگرش شصت نفر دانش آموز دختر شاغل به تحصيل در سه دبيرستان تلفيقي در مقايسه با نگرش شصت نفر دانش آموز دختر شاغل به تحصيل در سه دبيرستان عادي يا غير تلفيقي نسبت به دانش آموزان ناشنوا و يکپارچه سازي آموزشي آنان مورد مقايسه قرار گرفت. در اين پژوهش به منظور سنجش نگرش نسبت به دانش آموزان ناشنوا و يکپارچه سازي آموزشي آنان، پس از اعمال تغييرات و انطباق هاي ضروري، از مقياس نگرش به پژوه (1991) استفاده شد. نتايج اين مطالعه نشان داد که (الف) بين نگرش دانش آموزان دبيرستان هاي تلفيقي که تماس اجتماعي بيشتري با دانش آموزان ناشنوا داشته اند، در مقايسه با نگرش دانش آموزان دبيرستان هاي غير تلفيقي (عادي) نسبت به دانش آموزان ناشنوا تفاوت معناداري وجود ندارد. (ب) نتيجه مشابهي نيز بين نگرش دو گروه مورد مطالعه نسبت به يکپارچه سازي آموزشي دانش آموزان ناشنوا به دست آمد. (ج) مقايسه ميانگين نگرش دانش آموزان عادي نسبت به دانش آموزان ناشنوا و يکپارچه سازي آموزشي آنان در دبيرستان هاي تلفيقي بر حسب پايه تحصيلي تفاوت هايي را نشان داد که اين تفاوت ها در پايه هاي اول و چهارم به نفع پايه اول معنادار بود.