مقالات روانشناسی

پاسخ به:مقالات روانشناسی
سه شنبه 19 اردیبهشت 1391  11:03 AM

4 : مجله روانشناسي تابستان 1382; 7(2 (پياپي 26)):143-152.

بررسي اثر موسيقي غير فعال و حركات خود انگيخته در مهار كردن پرخاشگري كودكان عقب مانده ذهني خفيف

سادات پور مريم,منصور محمود

به منظور بررسي اثر موسيقي غير فعال و حركات خود انگيخته در مهار پرخاشگري كودكان عقب مانده ذهني خفيف و مقايسه اثر موسيقي بين كودكان عقب مانده ذهني خفيف، 40 دانش آموز دختر و پسر ( از هر گروه 20 نفر) از پنج مدرسه استثنايي شهر كرج برگزيده شدند. اين كودكان به آموزن هاي نگهداري ذهني پياژه (آزمون خمير) و ريون رنگي (كودكان) از نظر هوشي همتا شدند در مرحله بعد به منظور تعيين ميزان پرخاشگري تحت آزمون ناكامي روزنزوايك قرار گرفتند. آزمودني ها به شيوه تصادفي به چهار گروه (دو گروه گواه دو گروه آزمايشي) تقسيم شدند. به دو گروه آزمايشي دختر و پسر به مدت 50 روز (هفته‌اي سه جلسه 75 دقيقه اي) از طريق ضبط صوت موسيقي ارائه گرديد، كودكان اجازه داشتند كه به همراه موسيقي حركات خود جوش و منظمي انجام دهند و يا دست برنند. بعد از اتمام جلسات مداخله، كودكان مجدداً با آزمون ناكامي روزنزوايك مورد بررسي قرار گرفتند، پس از خارج كردن اثر پيش آزمون با روش تحليل كواريانس نتايج نشان داد كه موسيقي غير فعال و حركات خود انگيخته در مهار پرخاشگري تاثير معناداري دارد ولي تعديل اثر متغير مستقل توسط جنس، معنادار نبود. علاوه بر داده هاي كمي، نتايج كيفي كه شامل مشاهدات پژوهشگر و گزارش هاي والدين و معلمان مي باشد؛ نيز بيانگر تأثير مؤثر متغير مستقل در مهار كردن متغير وابسته مي باشد.

كليد واژه: موسيقي غير فعال، حركات خود انگيخته، پرخاشگري، كودكان عقب مانده.

نسخه قابل چاپ