مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر به بررسي تاثير مداخلات خانواده درماني راهبردي در اختلافات زناشويي مي پردازد. به اين منظور 39 زوج از زوجيني كه براي حل اختلافات زناشويي به مراكز مشاوره مراجعه كرده بودند، بطور تصادفي در دو گروه آزمايش (21 زوج) و گواه (18 زوج) قرار گرفتند. براي ارزيابي زوجين در اين پژوهش از مصاحبه باليني و آزمون رضايت زناشويي انريچ استفاده شد. ابتدا زوجين با آزمون رضايت زناشويي مورد ارزيابي قرار گرفتند. پس از آن برنامه مداخلات خانواده درماني راهبردي در مورد گروه آزمايش اجرا گرديد، در حاليكه گروه گواه در ليست انتظار بودند و بعد از 6 هفته مجدداً مورد ارزيابي قرار گرفتند و گروه آزمايش پس از اتمام درمان مورد ارزيابي مجدد قرار گرفتند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t و تحليل واريانس و آزمونهاي تعقيبي استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه مداخلات خانواده درماني راهبردي نه تنها منجر به افزايش رضايت زناشويي در بين گروه آزمايش شده، بلكه تعارضات بين فردي آنان را نيز كاهش داده است، اين مداخلات در زنان مؤثرتر بوده است. همچنين نتايج پژوهش مبين آن است كه اين مداخلات روي مشكلات ارتباطي نسبت به ساير مولفه هاي سبب شناسي اختلاف، تأثير بيشتري دارد.

 نسخه قابل چاپ