مقالات روانشناسی

پژوهشگران درصدد تهيه ابزاري معتبر جهت سنجش و اندازه گيري تجربيات معنوي، مذهبي و عرفاني جوانان بودند. اندازه گيري تجربيات معنوي، امکان بررسي ارتباط بين معنايابي، سلامت روان و تجربيات معنوي را در گروههاي مختلف بويژه جوانان فراهم مي سازد. با داشتن چنين مقياسي امکان بررسي اثرات مداخله هاي درماني براي افزايش و تسهيل تجربيات معنوي فراهم مي گردد. پژوهشگران پس از مطالعه آثار صاحب نظران در عرفان اسلامي و غربي از قبيل آثار جلال الدين رومي، محي الدين ابن عربي، رادلف اتو، و مطالعه آيات و احاديث و بررسي تفاسير عرفاني، و آثار روانشناساني مانند يونگ، جيمز، اريش فروم، و ويکتور فرانکل، به تهيه چارچوب نظري در مورد تجارب معنوي دست يافتند. پس از اين کوشش هاي اوليه، مصاحبه هاي ساختاري با دانشجويان و استفاده از پرسشنامه هاي موجود درباره معنويت براي تهيه نسخه اول پرسشنامه با 102 ماده، اقدام به عمل آمد. اين مقياس بر روي 331 نفر از دانشجويان دوره کارداني و کارشناسي (155 پسر و 176 دختر) اجرا گرديد. ابتدا براي تعيين اعتبار دروني و يا توان تميز سوال ها از دو روش ضريب همبستگي هر سوال با نمره کل مقوله و تقسيم افراد به دو گروه 27 درصد بالا و پايين و مقايسه آنها در پاسخدهي به هر سوال استفاده شد. بر اين اساس تعداد 27 سوال، نامناسب تشخيص داده شد و حذف گرديد. سپس تحليل عوامل بر روي 75 ماده مقياس اجرا شد. در تحليل عاملي اوليه، 19 عامل با ارزش ويژه بالاتر از 1 بدست آمد. اما بر اساس ارزش ويژه بالاتر از 2 ونمودار شيب دار، 6 عامل انتخاب شدند و تحليل عوامل بعدي با محدود شدن به اين 6 عامل، صورت گرفت. بر اساس محتواي ماده هاي مربوط، 6 عامل به اين صورت نام گذاري شدند: "احساس رضايت و معنايابي"، "تاثير ارتباط با خدا در زندگي"، "شکوفايي و فعاليت معنوي"، "تجارب متعالي عرفاني "، "تجارب سلبي"، و "فعاليت هاي اجتماعي مذهبي".

 نسخه قابل چاپ