پاسخ به:مقالات روانشناسی
دوشنبه 18 اردیبهشت 1391 10:59 PM
5 : مجله روانشناسي بهار 1385; 10(1 (پياپي 37) ويژه نامه انگيزش و هيجان):66-83. |
بررسي ارتباط هوش هيجاني با بروز و مهار خشم در دانشجويان |
رمضاني ولي اله,عبدالهي محمدحسين |
پژوهش حاضر به بررسي مقايسه اي ارتباط هوش هيجاني و بروز و مهار خشم در بين دانشجويان مي پردازد. نمونه مورد بررسي شامل 100 دانشجوي پسر بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب و با توجه به اهداف تحقيق مورد آزمون قرار گرفتند. براي جمع آوري داده هاي مربوط به حالت خشم، رگه خشم و ميزان بروز و مهار خشم از «سياهه بروز حالت رگه خشم اشپيلبرگر، شماره 2» (STAXI-2)، براي بررسي هوش هيجاني از «مقياس رگه فراخلقي» (TMMS) كه آن را براساس يك فرآيند پردازش اطلاعات در سه مولفه توجه هيجاني (درونشد)، تمايز هيجاني (پردازش) و بازسازي خلقي (برونشد) مي سنجد، استفاده گرديد. در اين پژوهش از شاخص هاي آماري ضريب همبستگي پيرسن، ضريب تعيين و تحليل رگرسيون چند متغيري جهت تحليل داده ها استفاده شده است. نتايج به دست آمده از داده ها با توجه به فرضيات تحقيق عبارتند از: به طور كلي هوش هيجاني با حالت خشم، رگه خشم و بروز دروني و بيروني خشم رابطه منفي، و در مقابل با مهار دروني و بيروني خشم رابطه مثبت دارد. بررسي دقيق تر نتايج همين طور نشان داد در ميان مولفه هاي هوش هيجاني، توجه هيجاني، بيشترين ارتباط را با حالت خشم، خشم كلامي و فيزيكي و احساس خشمگينانه دارد، و مولفه تمايز هيجاني بيشترين ارتباط را با مهار دروني و بيروني، بروز دروني و بيروني خشم، رگه خشم و خلق و خوي خشمگينانه دارد. |
كليد واژه: هوش، هيجان، هوش هيجاني، حالت خشم، رگه خشم، بروز خشم، مهار خشم |
![]() |
نسخه قابل چاپ |