پاسخ به:مقالات روانشناسی
دوشنبه 18 اردیبهشت 1391 10:58 PM
| 3 : مجله روانشناسي بهار 1385; 10(1 (پياپي 37) ويژه نامه انگيزش و هيجان):34-51. |
| تاثير موقعيت هاي موفقيت و شكست بر تغييرات شاخص هاي فيزيولوژيك فعاليت نظام هاي مغزي/ رفتاري |
| پورمحمدرضاي تجريشي معصومه,دلاور علي,برجعلي احمد,جمهري فرهاد |
|
به منظور بررسي نقش تعديل كننده نظام هاي مغزي/ رفتاري در ارتباط بين موقعيت هاي تنيدگي زا و تغييرات فيزيولوژيكي، 211 نفر از دانشجويان دختر مقطع كارشناسي ارشد بر اساس «پرسشنامه شخصيتي گري- ويلسن» مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس 60 نفر از آزمودني ها بر اساس نمره هاي بالاي توزيع (در ابعاد نظام فعال ساز رفتاري و نظام بازداري- رفتاري) در دو گروه )هر گروه 30 نفر( جايگزين شدند. نيمي از آزمودني هاي داراي «نظام فعال ساز رفتاري قوي» در موقعيت «موفقيت» و نيمي ديگر در موقعيت «شكست» قرار گرفتند. در مورد گروه داراي «نظام بازداري رفتاري قوي» نيز اين كاربندي آزمايشي اعمال شد. ميزان «ضربان قلب» و «پاسخ هدايت پوست» آزمودني ها در مرحله قبل و بعد از كاربندي آزمايشي اندازه گيري و ثبت شد. نتايج بيانگر آن بود كه ميزان تغييرات ضربان قلب و پاسخ هدايت پوست افراد داراي نظام بازداري رفتاري قوي در موقعيت شكست بيشتر از افراد داراي نظام فعال ساز رفتاري قوي است. همچنين، در افراد داراي نظام فعال ساز رفتاري قوي، موقعيت موفقيت بيشتر از موقعيت شكست باعث افزايش ميزان تغييرات ضربان قلب و پاسخ هدايت پوست شد. در مجموع، يافته هاي برگرفته از اين پژوهش، ضمن افزايش دانش بنيادي پژوهشگران در قلمرو و ارتباط تنيدگي- بيماري، از لحاظ كاربردي نيز زمينه را براي فهم تفات هاي فردي در زمينه حساسيت ساخت هاي مختلف عصبي و آسيب پذيري متفاوت افراد فراهم مي آورد. |
| كليد واژه: نظام فعال ساز رفتاري، نظام بازداري رفتاري، تغييرات فيزيولوژيك |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
