پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 11:18 PM
| 5 : روانشناسي و علوم تربيتي پاييز و زمستان 1382; 33(2):109-130. |
| رويكردهاي نوين در مديريت آموزشي |
| بازرگان زهرا* |
| * دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي ، دانشگاه تهران |
| در سال هاي اخير توجه به نقش مدير به عنوان رهبر آموزشي و مهمترين عامل تغيير و تحول و موفقيت برنامه هاي آموزشي و پرورشي مدرسه سبب گرديده كه كار برنامه ريزان آموزش مديران زير سوال قرار گيرد، و برنامه ريزان به تجديد نظر در برنامه هاي آموزشي و جست جوي رويكردهاي كارآمدتر براي آماده سازي مديران بپردازند. انتفاد از برنامه هاي سنتي آموزش مديران مدارس در زمينه هايي مانند ناكارآمدي ساختار برنامه ها، تدريس انتزاعي يا عدم سازگاري بين نظريه و عمل، فقدان شيوه مناسب، ناسازگاري برنامه با شيوه هاي يادگيري، و روحيه بزرگسالان موجب شده كه در چند دهه اخير تلاش هاي بسياري در دانشگاه هاي بزرگ دنيا براي تغيير برنامه هاي سنتي آموزش مديران و سازگار كردن آن با نيازهاي اين حرفه انجام گيرد. مقاله ضمن مرور پارادايم ها و ديدگاه‌هاي غالب در آموزش مديران و تحليل انتقادهاي وارده به آموزش سنتي، به بررسي رويكردهاي عمده در اين زمين مي‌پردازد، و با معرفي نمونه هايي از رويكردهاي غالب مانند مربيگري، مانتورا، تشكيل گروه هاي مطالعه مسائل مديريت و غيره، رويكرد نوشتن مورد را، كه در حال حاضر به عنوان روشي موثر در دانشگاههاي ايالت كبك (كانادا) براي آموزش اوليه و آموزش ضمن خدمت مديران مورد استفاد قرار مي گيرد، مورد تجزيه و تحليل قرار مي دهد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
