مقالات روانشناسی

هراس اجتماعي يکي از اختلالات اضطرابي است. افراد با هراس اجتماعي از موقعيت هاي اجتماعي و صحبت با ديگران مي ترسند و از حضور در اجتماع پرهيز مي کنند. اين اختلال بر کارکردهاي شغلي و تحصيلي افراد مبتلا تاثير بسيار دارد. يافته هاي پژوهشي نشان داده اند که آموزش خانواده در کنار به کارگيري روش هاي شناختي- رفتاري در درمان هراس اجتماعي موثراست. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر بررسي کارآيي خانواده درماني توام با روش هاي شناختي- رفتاري در درمان هراس اجتماعي است. روش پژوهش حاضر مطالعه موردي است. در اين مطالعه دو آزمودني 18 و 20 ساله که با استفاده از مصاحبه باليني، ملاک هاي تشخيصي DSM-IV-TR و آزمون هاي تشخيصي مبتلا به هراس اجتماعي تشخيص داده شده بودند شرکت کرده اند. نتايج اين پژوهش بيانگر نقش خانواده در ايجاد، نگهداري و در نتيجه درمان هراس اجتماعي است. نتايج نشان دهنده کارآيي خانواده درماني با تاکيد بر رويکرد شناختي- رفتاري است. همسويي و ناهمسويي يافته ها در پايان مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ