پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 10:47 PM
2 : روانشناسي نظامي بهار 1388; 1(1):13-22. |
|
بررسي تاثير ميزان دينداري بر رضايت از زندگي زناشويي |
|
حاتمي حميدرضا,حبي محمدباقر,اكبري عليرضا |
|
|
مقدمه: هدف از تحقيق حاضر سنجش ميزان اثرات دينداري بر رضايت از زندگي در گروهي از پاسداران متاهل در سپاه بوده است. در اين راستا پرسش هايي مطرح گرديد که عبارت است از: دينداري چه رابطه اي با رضايت از زندگي دارد؟ کدام يک از ابعاد دينداري با رضايت از زندگي رابطه قويتري دارد؟
روش: روش مطالعه حاضر پس رويدادي و از نوع همبستگي مي باشد. جمعيت آماري تحقيق را گروهي از پاسداران متاهل در سپاه تشکيل مي دادند. تعداد 370 نفر به عنوان نمونه نهايي در نظر گرفته شده از شيوه نمونه گيري «طبقه اي متناسب» استفاده شد.
يافته ها: هر چه بر ميزان دينداري فرد افزوده شود، رضايت از زندگي نيز افزايش خواهد يافت. به عبارت ديگر دينداري با رضايت از زندگي رابطه اي مستقيم و مثبت دارد.
در بررسي ميزان اثر ابعاد و اشکال مختلف دينداري بر رضايت از زندگي دريافتيم که ميان هر يک از اين ابعاد و رضايت از زندگي رابطه مشخصي برقرار است. با وجود آنکه هر چهار رابطه مورد نظر معني دار و مستقيم و مثبت هستند. اما ميان ابعاد يا اشکال مختلف دينداري و رضايت از زندگي از جهت ضريب شدت رابطه تفاوت وجود دارد.
نتيجه گيري: نتايج بيانگر اين نکته هستند که سه بعد اعتقادي و پيامدي و احساسي رابطه قويتري با رضايت از زندگي فرد داشته اند. اين امر مي تواند تحت تاثير عوامل مختلفي باشد. به طور مثال همانطور که جداول توصيفي نشان مي دهند افراد مورد تحقيق در سه بعد اعتقادي و احساسي و پيامدي نسبت به ساير ابعاد از دينداري قوي تري برخوردارند و از آن جا که رضايت از زندگي پاسداران در سطح بالايي قرار دارد اين رابطه ها، شدت بيشتري به خود مي گيرند.
|
|
كليد واژه: رضايت از زندگي، دين و دينداري، نظريه هاي کارکردي |
|
![](http://sid.ir/fa/image/PDF.gif) |
نسخه قابل چاپ
|