پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:39 PM
| 2 : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) زمستان 1387; 5(18):111-117. |
| اثربخشي نمايش درمانگري در كاهش احساس تنهايي و نارضايتي اجتماعي |
| اناري آسيه* |
|
در اين پژوهش اثربخشي نمايش درمانگري در کاهش احساس تنهايي و نارضايتي اجتماعي در کودکان بررسي شد. پس از انتخاب تصادفي يک مدرسه از مدارس ابتدايي شهر تهران، پرسشنامه احساس تنهايي و نارضايتي اجتماعي (LSDQ؛ کاسيدي و اشر، 1992) در پايه چهارم و پنجم (104 دانش آموز) به اجرا در آمد. 8 نفر از کودکاني که بالاترين نمره ها را در LSDQ به دست آورده بودند، به عنوان نمونه اصلي پژوهش انتخاب شدند. آزمودنيها به مدت 6 هفته، در 12 جلسه دو ساعته نمايش درمانگري شركت كردند. در پايان جلسه هاي چهارم، هشتم و دوازدهم،LSDQ اجرا شد. نتايج تحليل اندازه گيريهاي مكرر نشان دادند که نمره هاي احساس تنهايي و نارضايتي اجتماعي در پايان مداخله به طور معناداري کاهش يافتند. يافته هاي اين پژوهش مي توانند کاربردهاي باليني در پيشگيري و درمان احساس تنهايي و نارضايتي اجتماعي در کودکان داشته باشند. |
| كليد واژه: نمايش درمانگري، احساس تنهايي، نارضايتي اجتماعي، کودکان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
