پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:31 PM
| : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) زمستان 1388; 6(22):87-96. |
| احساس تنهايي و خوداثربخشي اجتماعي در نوجوانان |
| رحيم زاده سوسن,بيات مريم,اناري آسيه |
|
پژوهش حاضر به بررسي عوامل اجتماعي ـ شناختي مرتبط با احساس تنهايي نوجوانان پرداخت. نمونه اي از 629 (314 دختر و 315 پسر) دانش آموز دبيرستاني شهر تهران (با ميانگين سني 16 سال) به طور تصادفي به تفکيک جنس، پايه تحصيلي (يکم، دوم و سوم به ترتيب 201، 206 و 221 نفر) و رشته تحصيلي (رياضي، تجربي و انساني) انتخاب شدند و مقياس احساس تنهايي تجديدنظرشده UCLA (راسل، پپلو و کاترونا،1980) و پرسشنامه خـوداثربخشي کودکان و نوجوانان (موريس، 2001) را تکميل کردنـد. يافته ها نشان دادند کـه توزيع نمره هاي احساس تنهايي در هر دو جنس بـراي دانش آموزان سال اول و دوم داراي کجي مثبت و بيانگر گرايش آنان به گزارش سطوح پايين احساس تنهايي بود. اين توزيع براي دانش آموزان سال سوم و براي رشته هـاي تحصيلي تفاوت معناداري با توزيع نرمال نداشت. همبستگي بين احساس تنهايي و خوداثربخشي اجتماعي در تمام گروهها منفي و معنادار بود. تفاوت بين ضرايب همبستگي در گروهها بر اساس تبديل فيشر معنادار نبودند. استلزامهاي پيشگيري از احساس تنهايي در نوجوانان به بحث گذاشته شد. |
| كليد واژه: احساس تنهايي، خوداثربخشي اجتماعي، نوجوانان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
