پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:19 PM
6 : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) بهار 1390; 7(27):269-277. |
رابطه پنج عامل بزرگ شخصيت با رضايت زناشويي |
رازقي نرگس*,نيکي جو معصومه,کراسکيان موجمباري آديس,ظهرابي مسيحي آرينه |
* دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تفرش، ايران- تفرش |
هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه بين پنج عامل بزرگ شخصيت (برونگردي، مقبوليت، گشودگي نسبت به تجربه، وظيفه شناسي و نورزگرايي) و رضامندي زناشويي بود. در اين مطالعه از فرم کوتاه سياهه نئو (کاستا و مک کرا، 1992) و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (السون، 1994) بهره گرفته شد. نمونه اين پژوهش را 100 زوج (200 نفر) تشکيل دادند که با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي از بين مراکز آموزش عالي سطح شهر تهران انتخاب شدند. نتايج نشان دادند که رضايت زناشويي با عوامل وظيفه شناسي و مقبوليت، همبستگي مثبت و با نورزگرايي، همبستگي منفي دارد. نتايج رگرسيون ساده حاکي از آن بود که دو عامل وظيفه شناسي (به طور مثبت) و نورزگرايي (به طور منفي) رضايت زناشويي را پيش بيني مي کنند. بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر پيشنهاد مي شود که در رضايت زناشويي، به دو عامل وظيفه شناسي و نورزگرايي، توجه بيشتري معطوف شود. |
كليد واژه: رضايت زناشويي، پنج عامل بزرگ شخصيت، زوجين |
نسخه قابل چاپ |