مقالات روانشناسی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين و مقايسه طرح واره هاي ناسازگار اوليه و رفتارهاي مقابله اي اجتناب در مردان وابسته به مواد شبه افيوني و افراد بهنجار بود.
روش: روش پژوهش علي مقايسه اي (پس رويدادي) و جامعه آماري 187 نفر از مراجعان سه کلينيک ترک اعتياد بود که وابستگي به مواد شبه افيوني داشتند. از ميان اين افراد، 56 بيمار به صورت تصادفي انتخاب و طرح واره هاي ناسازگار اوليه و رفتارهاي مقابله اي اجتناب شان با 56 نفر از افرادي که وابستگي به مواد نداشتند مقايسه شد. ابزار پژوهش پرسشنامه کوتاه طرح واره يانگ نسخه سوم، 2005 و پرسشنامه اجتناب يانگ - راي، 1994بود.
يافته ها: نتايج نشان داد که تفاوت طرح واره هاي ناسازگار اوليه در افراد وابسته به مواد و افراد بهنجار معني دار است و سبک هاي اجتنابي در افراد وابسته به مواد به طور معني داري بيشتر از افراد بهنجار است.
نتيجه گيري: طرحواره هاي ناسازگار اوليه مي تواند عامل زمينه ساز و آسيب زاي گرايش به سوء مصرف مواد باشد. از سوي ديگر چون افراد وابسته به مواد بيش از افراد بهنجار از رفتارهاي مقابله اي اجتناب استفاده مي کنند که رويه هايي ناسازگار براي رويارويي با مشکلاتند، مداخله در اين رفتارها ضروري به نظر مي رسد تا از اين طريق بتوان مانع تقويت طرح واره هاي ناسازگار اوليه شد و به فرد نيز براي تغيير آن ها کمک کرد.

 نسخه قابل چاپ