مقالات روانشناسی

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي روش آموزشي - درماني پسخوراند عصبي (نوروفيدبک) بر شدت ولع مصرف در بيماران وابسته به مواد افيوني انجام گرفت. به اين منظور 20 نفر از بيماران مرد وابسته به مواد افيوني با ميانگين سني 30 سال، تحت درمان نگهدارنده با متادون يا بوپرونورفين، به شيوه در دسترس انتخاب و پس از اجراي پرسشنامه سنجش ولع هروئين (HCQ)، همتاسازي و در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. بيماران گروه آزمايش علاوه بر دارو درماني، 30 جلسه (به مدت 5 هفته، هر هفته 6 ساعت) درمان نوروفيدبک دريافت کردند و بيماران گروه کنترل تنها درمان دارويي نگهدارنده با متادون يا بوپرونورفين را پشت سر گذاشت. در پايان دوره بيماران دو گروه به وسيله تست HCQ مورد ارزيابي مجدد قرار گرفتند. نتايج تحليل کواريانس چند متغيري حاکي از آن بود که گروه آزمايش در پايان دوره در متغيرهاي انتظار مثبت، تمايل به مصرف و ميانگين کل شدت ولع نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داده است. بنابراين روش درماني نوروفيدبک مي تواند در کاهش شدت ولع بيماران وابسته به مواد افيوني اثربخش باشد.

 نسخه قابل چاپ