مقالات روانشناسی

اين مطالعه با هدف کلي تعيين نقش تجربه خشونت در دوران کودکي و ارتباط ميان اين تجربه با الگوهاي رفتاري زناشويي در بزرگسالي و نيز بررسي تفاوت هاي جنسيتي در الگوهاي رفتاري خشونت و صميميت در زندگي زناشويي دانشجويان متاهل صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش از کليه دانشجويان سه دانشگاه در تهران تشکيل شده است. از اين جامعه 432 دانشجوي متاهل (266 دانشجوي زن و 266 دانشجوي مرد)، با روش تصادفي ساده، انتخاب شدند. در اين پژوهش، سه پرسشنامه به کارگرفته شد:
1- پرسشنامه صميميت 2- پرسشنامه خشونت و 3- پرسشنامه اطلاعات فردي. در تحليل داده ها از آزمون هاي آماريt ، همبستگي و تحليل رگرسيون استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد بين زنان و مردان مورد مطالعه از لحاظ ابعاد مختلف صميميت تفاوت معنادار وجود ندارد. به رغم وجود شباهت جنسيتي در الگوهاي صميميت، گروه مردان و زنان مورد مطالعه از لحاظ نمره کل خشونت، خشونت جسماني و جنسي تفاوت معنادار نشان داده اند و از لحاظ خشونت اقتصادي و تجربه خشونت در دوران کودکي تفاوت دو گروه معنادار نيست. بررسي هاي همبستگي نيز نشان مي دهد که بين صميميت و خشونت، همبستگي منفي و معنادار وجود دارد و خشونت به طورکلي و تجربه خشونت در دوران کودکي، قوي ترين عوامل پيش بيني کننده صميمت زناشويي هستند. نتايج برحسب نظريه هاي مختلف روان شناسي مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ