مقالات روانشناسی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسي ساختار عاملي، اعتبار و روايي مقياس مشکلات رفتاري ايشنباخ YSR در نوجوانان دختر و پسر 18-11 ساله دو قلوي همسان و ناهمسان بود.
روش: بدين منظور 236 جفت دوقلو (266 دوقلوي همسان و 206 دوقلوي ناهمسان شامل 259 دختر و 213 پسر) از طريق فراخوان انجمن دوقلوهاي ايران با نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و مقياس YSR را تکميل کردند.
جهت بررسي ساختار عاملي تاييدي اين نمونه از روش برآورد کمترين مقدار مجذورات وزن دار(WLS)  با استفاده از بسته هاي سوال اجرا شد و براي ارزيابي کفايت برازش مدل با داده ها از شاخص هاي NNFI، RMR، RMSEA، CFI، AGFI، GFI، ECVI، Dc2, X²/df, X² استفاده گرديد.
يافته ها: يافته هاي پژوهشي حاکي از آن بود که مدل هشت عاملي متمايل مقياس YSR با داده ها برازش رضايت بخش دارد. اعتبار آزمون به طور مجزا براي دو قلوهاي همسان و ناهمسان و دختر و پسر به روش آلفاي کرونباخ، بازآزمايي و همساني بين ارزيابي کنندگان محاسبه شد. ضرايب به دست آمده براي اعتبار مقياس رضايت بخش بودند. براي بررسي روايي آزمون از روايي وابسته به سازه با پرسشنامه شخصيتي نوجوانان آيسنک (JEPQ) استفاده گرديد. ضرايب همبستگي خرده مقياسهاي دو آزمون، روايي وابسته به سازه مقياس خود گزارشي مشکلات رفتاري ايشنباخ YSR را تاييد کردند.
نتيجه گيري: نتايج حاکي از آن بود که ساختار عاملي تاييدي و اعتبار و روايي اين ابزار براي کاربردهاي پژوهشي و تشخيص هاي باليني در حد قابل قبول است.

 نسخه قابل چاپ