پاسخ به:مقالات روانشناسی
شنبه 9 اردیبهشت 1391 12:03 AM
| 8 : دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي زمستان 1385; 8(30):123-138. |
| تاثير آموزش سبك حل مساله به شيوه اسپيواك و شوره بر كاهش افسردگي دانش آموزان معلول جسمي ـ حركتي دوره راهنمايي شهر اصفهان در (85ـ1384) |
| نصري آذر,شريفي درآمدي پرويز,ميرمهدي سيدرضا |
|
پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش سبك حل مساله به شيوه اسپيواك و شوره بر كاهش افسردگي دانش آموزان معلول جسمي ـ حركتي مقطع راهنمايي انجام شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان معلول جسمي ـ حركتي مقطع راهنمايي شهر اصفهان بوده است. در اين پژوهش با استفاده از آزمون افسردگي بك 22 نفر به عنوان دانش آموز افسرده شناخته و به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند 11 نفر به عنوان گروه آزمايش و 11 نفر به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. طرح پژوهش، از نوع آزمايشي پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه است. پس از اجراي آموزش سبك حل مساله در مدت هفت جلسه به گروه آزمايش، مجددا بر روي هر دو گروه آزمون افسردگي بك اجرا گرديد و نتايج بررسي و مقايسه شدند. داده هاي به دست آمده با استفاده از روشهاي آماري t مستقل و آزمون تحليل كوواريانس نشان دهنده تفاوت معنادار بين ميانگين نمرات افسردگي در گروه آزمايش و گواه بوده است به عبارت ديگر تفاوتهاي فردي در واريانس نمرات دو گروه ناشي از آموزش بوده است (P<0.01). نتايج به دست آمده از فرضيه ديگر پژوهش مبني بر تفاوت تاثير آموزش سبك حل مساله بر كاهش افسردگي برحسب جنس معنادار نبوده، بنابراين تاثير آموزش بر كاهش افسردگي دختران و پسران يكسان بوده است (P<0.05). |
| كليد واژه: سبك حل مساله، افسردگي، معلول جسمي ـ حركتي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
