مقالات روانشناسی

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي تاثير اثربخشي آموزش مهارتهاي جنسي بر نگرش جنسي زنان و مردان در شرف ازدواج بود. در اين پژوهش تاثير تحصيلات و جنسيت بر نگرش جنسي بررسي شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل دختران و پسران شهر اصفهان است كه قبل از ازدواج (به صورت اجباري) به مراكز آزمايش و مشاوره قبل از ازدواج وزارت بهداشت و درمان مراجعه كردند. دو گروه آزمايش و گواه از طريق نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. حجم هر گروه 45 زوج بود. گروه آزمايش آموزش مهارتهاي جنسي طرح ريزي شده و گروه گواه آموزش برنامه ريزي شده وزارت بهداشت را دريافت مي كردند. در مورد هر دو گروه قبل و بعد از كلاسهاي آموزشي پيش آزمون و پس آزمون انجام شد. ابزار پژوهش، نگرش سنج پژوهشگر ساخته با 29 «عبارت» بود كه نگرش افراد را در سه بعد عاطفي، شناختي و رفتاري نسبت به مسايل جنسي مي سنجيد. پايايي نگرش سنج از طريق بازآزمايي 96/0 محاسبه شد. داده هاي پژوهش به كمك روشهاي آمار توصيفي، تحليل واريانس و آزمون t تجزيه و تحليل شدند. نتايج آزمون خي دو نشان داد كه دو گروه از نظرسنجي تحصيلات و سن تفاوت معناداري نداشتند. نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه آموزش مهارتهاي جنسي بر گروه آزمايش تاثير معناداري در مقايسه با آموزشهاي معمول مركز بهداشت در گروه گواه ايجاد كرده است. ميانگين گروه آزمايش در پس آزمون 44/88 و ميانگين گروه گواه 13/73 بود. سطح نگرش گروه آزمايش با اختلاف معناداري (در سطح 0001/0P<) بيش از گروه گواه بود. با بالا رفتن مقطع تحصيلي، نگرش شركت كنندگان با اختلاف معناداري افزايش مي يافت (P<0.001) و بيشترين ميزان آن در مقاطع دانشگاهي بود (98/43 نگرش خوب). نگرش جنسي مردان با زنان اختلاف قابل توجهي نداشت و در مقاطع تحصيلي يكسان (بالاي ديپلم، ديپلم و زيرديپلم) از نظر آماري تفاوتي مشهود نشد. با استناد به نتايج پژوهش حاضر، تاثير آموزش مهارهاي جنسي بر نگرش جنسي افراد مطرح است و جايگزين كردن آموزش مهارتهاي جنسي در برنامه هاي مراكز بهداشت و مشاوره قبل از ازدواج به منظور آگاهي زوج ها از مسايل جنسي و پيشگيري از مشكلات جنسي و زناشويي ، به مسوولان امر پيشنهاد مي گردد.

 نسخه قابل چاپ