مقالات روانشناسی

اين پژوهش به اثربخشي روش تصورات ذهني هدايت شده فردي بر ميزان اضطراب و اميد به زندگي زنان مبتلا به سرطان سينه بخش راديوتراپي انستيتو كانسر بيمارستان امام خميني تهران مي پردازد. براي انجام پژوهش ابتدا 36 نفر از بيماران داوطلب انتخاب و به صورت تصادفي در 3 گروه (يك گواه و دو آزمايش) جايگزين شدند. در اين مرحله افرادي كه بر اساس اطلاعات جمعيت شناختي با ديگران اختلاف داشتند حذف گرديده و حجم نمونه به 30 نفر رسيد. سپس ميزان اضطراب و اميد به زندگي بيماران يك بار قبل و يك بار بعد از اجراي روش تصورات ذهني هدايت شده (تلقين آگاهانه مثبت و مستقيم درباره مبارزه با بيماري و به دست آوردن سلامتي) با شاخص اميد هرث و پرسشنامه اضطراب اسپيل برگر ارزيابي شد. با اين تفاوت كه در اين فاصله، مداخله اي در گروه گواه صورت نگرفت، در حالي كه يكي از گروههاي آزمايش، 7 جلسه و گروه ديگر، 15 جلسه آموزش ديدند. در نهايت براي تجزيه و تحليل داده ها از محاسبه ميانگين، انحراف معيار،تحليل واريانس يكطرفه و آزمون تعقيبي شفه استفاده شد. نتايج نشان داد كه روش تصورات ذهني هدايت شده دركاهش اضطراب موقعيتي و اضطراب كل و همچنين افزايش اميد به زندگي زنان مبتلا به سرطان سينه موثر است (0.05 < 0.001 = P). به علاوه مشخص شد كه سطح اميد به زندگي افرادي كه 15 جلسه از روش تصويرسازي ذهني استفاده كردند، بيش از كساني است كه 7 جلسه از اين كلاسها بهره گرفتند (0.05 < 0.014 = P). ولي از نظر سطح اضطراب موقعيتي (0.05 > 0.187 = P) و اضطراب كل (>0.05 0.076 = P) تفاوتي بين اين دو گروه وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ