مقالات روانشناسی

هدف اين پژوهش، ساخت مقياسي براي سنجش تيپ شخصيتي D و رابطه آن با بيماري كرونري قلب است. جامعه آماري پژوهش كليه دانشجويان و كارمندان دانشگاههاي آزاد اسلامي و كارمندان شاغل در صنايع استان اصفهان و بيماران كرونري قلب مراجعه كننده به مطب هاي تخصصي قلب بودند. نمونه پژوهش 870 فرد بهنجار و 174 بيمار قلبي بودند كه به شيوه تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي بررسي روايي سازه پرسشنامه مقدماتي از روش آماري تحليل عوامل و براي آزمون فرضيه پژوهش از آزمون يو ـ من ـ ويتني استفاده شد. همچنين براي بررسي روايي، همزمان فرم مقدماتي مقياس D ، از پرسشنامه هاي تيپ شخصيتي D دنولت، سلامت رواني كلي (GHQ)، و زيرمقياس افكار منفي تعامل اجتماعي گلاس استفاده شد. ضرايب همبستگي، از اجراي همزمان با پرسشنامه هاي گفته شده به ترتيب برابر با 95/0، 55/0 و 52/0، (P<0.001) به دست آمد. براي بررسي پايايي مقياس ساخته شده از روشهاي آلفاي كرونباخ، بازآزمايي و دو نيمه سازي استفاده شد. ضرايب به دست آمده با اين روشها به ترتيب برابر با 85/0، 92/0 و 74/0، (P<0.001) بود. نتايج تحليل عاملي با روش مولفه هاي اصلي و چرخش از نوع واريماكس 5 عامل به دست آمد كه به ترتيب به نامهاي: افسردگي، اضطراب، خشم و زودرنجي به عنوان زيرمقياس هيجان هاي منفي و عامل هاي محدوديت اجتماعي و بازداري كلامي به عنوان زيرمقياس بازداري اجتماعي نامگذاري شدند. مقادير كل ارزش ويژه مقياس 22 سوالي برابر با 06/14، KMO (نشان دهنده كفايت نمونه گيري) برابر با 85/0 و آزمون كرويت بارتلت برابر با 59/1381، (P<0.001) به دست آمد. نتايج مربوط به بررسي رابطه تيپ شخصيتي D و بيماري كرونري قلب نشان داد كه يوـ من ـ ويتني برابر با 85/5=z ، (P<0.001) به دست آمد. بنابراين تفاوت بين نمرات افراد بهنجار و بيماران قلبي معنادار بود.

 نسخه قابل چاپ