پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 8 اردیبهشت 1391 9:32 PM
| 2 : دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي تابستان 1390; 12(44):13-19. |
| تاثير درمان شناختي گروهي بر نشانه هاي بيخوابي در زنان مبتلا به بيخوابي مزمن |
| امين نيا نعيمه*,آقايي اصغر,مولوي حسين,نجفي محمدرضا |
| * اصفهان، خيابان جهاد، فرهنگسراي پرسش |
|
اين پژوهش با هدف تعيين تاثير درمان شناختي گروهي بر نشانه هاي بيخوابي مزمن در زنان مبتلا به بيخوابي مزمن اجرا شد. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي (اندازه گيري تکرار شده) و جامعه آماري آن زنان مراجعه کننده به مطب هاي متخصصان مغز و اعصاب بودند که از بين آنها، 18 نفر، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (درمان شناختي گروهي) و گواه (درمان دارويي) قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان داروي خواب آور (بنزوديازپين ها) مصرف مي کردند. ابزار سنجش پرسشنامه محقق ساخته نشانه هاي بيخوابي مزمن بود. داده ها از طريق تحليل کوواريانس تحليل شد. يافته ها نشان داد درمان شناختي گروهي بر کاهش نشانه هاي بيخوابي مزمن به طور معناداري موثر است (P<0.01). |
| كليد واژه: درمان شناختي، درمان گروهي، بيخوابي مزمن |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
