مقالات روانشناسی

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه سبك هاي دلبستگي و احساس غربت در نمونه اي از دانشجويان شهرستاني دانشگاه تهران بود. يكصد و چهل و پنج دانشجو (84 دختر، 61 پسر) با پر كردن مقياس دلبستگي بزرگسال و پرسشنامه احساس غربت در اين پژوهش شركت كردند. براي تحليل داده هاي پژوهش از شاخص ها و روش هاي آماري شامل فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار، ضرايب همسبتگي، آزمون t و تحليل واريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين سبك هاي دلبستگي و ميزان احساس غربت رابطه معني دار وجود دارد. دانشجويان داراي سبك دلبستگي ايمن كمتر از دانشجويان داراي سبك هاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا احساس غربت تجربه مي كنند. نتايج پژوهش همچنين نشان داد كه دانشجويان دختر بيش از دانشجويان پسر دچار احساس غربت مي شوند. سبك دلبستگي ايمن از طريق مكانيسم هاي «تنظيم عواطف، «ايمني بخشي» و «جانشين سازي» روابط و پيوندهاي عاطفي جديد به فرد كمك مي كند تا در مواجهه با اضطراب و استرس جدايي از خانواده سازش يافته تر عمل كند و كمتر دچار احساس غربت شود.

 نسخه قابل چاپ