مقالات روانشناسی

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) اختلال شايعي مي باشد. مطالعات مختلفي وجود پايه هاي زيستي براي اين اختلال را تاييد کرده اند، اما مطالعات کمي وجود دارد که به صورت کمي الکتروانسفالوگرافي (qEEG) را در مورد بيماران PTSD به کار برده باشند. هدف مطالعه حاضر اين بود که با استفاده از qEEG در آزمودني هاي مبتلا به PTSD، پايه هاي ارگانيکي براي اين اختلال پيدا کند. روش اين پژوهش از نوع پس رويدادي بود که در آن نمونه اي شامل 15 نفر از بيماران مبتلا به PTSD ناشي از جنگ از بين مراجعه کنندگان به کلينيک نورولوژي انتخاب و با تعداد 15 نفر آزمودني سالم که از نظر جنس و سن با گروه بيمار مشابه بودند مورد مقايسه قرار گرفتند. امواج عاري از آرتيفکت به وسيله تبديل سريع فوريه (FFT) تحليل گرديد و توان مطلق باندهاي آلفا، تتا، دلتا و بتا در نواحي پيشاني، مرکزي و پس سري به دست آمد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد که دو گروه تفاوتي در فعاليت امواج تتا، بتا و دلتا در هيچ يک از مناطق فوق ندارند؛ ولي کاهش معني داري در فعاليت امواج آلفاي بيماران نسبت به گروه کنترل در مناطق پيشاني و مرکزي مشاهده گرديد. اين کاهش مي تواند نشانه اي از گوش به زنگي اين بيماران و نيز تهييج زياد مغزي در آنان و همچنين احتمال آسيب ديدگي مناطق ايجاد کننده امواج باشد.

 نسخه قابل چاپ