مقالات روانشناسی

هدف پژوهش حاضر هنجاريابي مجدد مقياس ميزان، منابع و علايم استرس معلمان کاير ياکو و ساتکليف (TSS) و بررسي اعتبار و روايي آن بود. براي اين منظور 430 معلم زن و مرد در دو گروه دبيران تربيت بدني و غير تربيت بدني دبيرستان هاي استان آذربايجان غربي پرسشنامه TSS را تکميل نمودند. روايي واگرا و همگرا از طريق تعيين ضريب همبستگي با مقياس سلامت روان و فهرست توصيف شغلي (JDI) و اعتبار آن به دو روش بازآزمايي و همساني دروني محاسبه شد. با استفاده از روش تحليل عامل به روش چرخش از نوع واريماکس هفت عمل با مقادير ويژه بالاتر از 1 استخراج گرديد که در مجموع 49.41 درصد از کل واريانس مقياس استرس معلمان را تبيين مي کردند. اما عامل هفتم به دليل داشتن اعتبار کمتر از 0.7 کنار گذاشته شد. شش عامل باقي مانده عبارت بودند از:«وضعيت اقتصادي، اجتماعي و خانوادگي نامساعد معلمان»، «مسايل مربوط به فضا و امکانات مدرسه»، «مسايل و مشکلات رفتاري دانش آموزان»، «شايستگي و صلاحيت حرفه اي معلمان»، «پايين بودن انگيزه تحصيل در دانش آموزان» و «فشار زماني». روايي تفکيکي مربوط به افرادي که در طول 12 ماه گذشته تفاوت معني داري از نظر منابع و علايم استرس وجود درد. بررسي نتايج نشان داد که 8.2 درصد از معلمان در ناحيه فاقد خطر، 18.1 درصد خطر پايين، 40 درصد خطر متوسط، 30.50 درصد خطر بالا، 3.2 درصد خطر خيلي بالا قرار داشته و هيچ يک از افراد گروه نمونه در ناحيه بحراني قرار نداشتند. بر طبق نتايج اين پژوهش مقياس TSS واجد ويژگي هاي روانسجني مورد نياز براي کاربرد در پژوهش هاي روانشناختي و تشخيص هاي باليني استرس معلمان است.

 نسخه قابل چاپ