مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه انواع مولفه هاي آزار (بي توجهي، آزار عاطفي، آزار جسمي، آزار جنسي) در دختران فراري و عادي انجام شده است. بدين منظور تعداد 120 نفر آزمودني (40 دختر فراري انتخاب شده از مراكز نگهداري بهزيستي استان تهران، 40 دختر دانش آموز انتخاب شده از مقطع سوم دبيرستان هاي شهر تهران، 40 دختر انتخاب شده از پارك ها و فرهنگسراهاي شهر تهران) در دامنه سني 14 تا 25 سال با تحصيلات ديپلم و زير ديپلم توسط پرسشنامه آزار ديدگي محقق ساخته مورد بررسي قرار گرفتند. در اين پژوهش پرسشنامه جديدي كه حاوي بخش هايي براي آزار عاطفي و بي توجهي است توسط محقق ساخته و مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج پژوهش حاكي از بالاتر بودن تمامي مولفه هاي آزار ديدگي در دختران فراري در مقايسه با دختران عادي (در سطح معنا داري p<0.001 براي تمامي مولفه هاي آزار ديدگي) بوده است. به اين ترتيب با توجه به ميزان بالاي آزار ديدگي تجربه شده توسط دختران فراري، استفاده از مداخلات درماني مناسب و آموزش و آگاه سازي خانواده ها در خصوص اثرات سوء بدرفتاري بر سلامت رواني فرزندان توسط موسسات مسوول، مي تواند نقش عمده اي در كاهش اثرات سوء و پيشگيري از فرار داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ