مقالات روانشناسی

هدف از اين پژوهش، بررسي ميزان اثربخشي رويکرد تکليف-فرآيند در درمان ناتواني ويژه يادگيري رياضي است. اين پژوهش از نوع آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل است. نمونه اي 45 نفره (21 پسر و 24 دختر) به صورت تصادفي ساده از ميان دانش آموزان داراي ناتواني ويژه يادگيري رياضي پايه سوم ابتدايي شهر جوانرود، در سال تحصيلي 86-85 انتخاب شدند. آزمودني ها بطور مساوي در سه گروه (آموزش با روش تکليف-فرآيند، تمرين و تکرار و گروه کنترل) قرار گرفته و از نظر هوشبهر، تحصيلات والدين و طبقه اقتصادي-اجتماعي و آموزش رسمي در مدارس عادي، در ساعت هاي غير از دستکاري، همتا شدند. نتايج تحليل واريانس يکراهه تفاضل نمرات پيش آزمون و پس آزمون در آزمون رياضيات ايران (کي مت) نشان داد که تفاوت معناداري ميان سه گروه در حيطه مفاهيم (p<0.001)، عمليات (p<0.001)، کاربرد (p<0.05) و نمره کل (p<0.001) رياضي وجود دارد. اين پژوهش نشان مي دهد که روش آموزش تکليف-فرآيند موجب بهبود عملکرد دانش آموزان داراي ناتواني رياضي نسبت به گروه تمرين و تکرار و کنترل مي شود. عملکرد گروه تحت آموزش تمرين و تکرار نيز در حيطه عمليات (p<0.01) و کل آزمون (p<0.001) رياضيات ايران (کي مت) بهتر از گروه کنترل است.

 نسخه قابل چاپ